دکتر مهدی عاشورنیا، عضو هیئت علمی پژوهشکده محیط زیست جهاددانشگاهی در گفت وگو با ایسنا، انسان را یکی از مهمترین ارکان طبیعت دانست و اظهار کرد: هدف اصلی حفاظت از محیط زیست در نهایت بایستی منجر به سلامت انسان و حفظ موجودیت او  شود.

وی با بیان اینکه آلودگی های زیست محیطی ناشی از زباله و فاضلاب مستقیم و غیر مستقیم سلامت انسان را تهدید می کند، افزود: انسان برای اینکه زندگی با کیفیت تری داشته باشد باید محیط زیست پاک و سالم داشته باشد.

این دکترای شیمی جوامع بشری را همواره در معرض شیوع بیماری های میکروبی و ویروسی دانست و تصریح کرد: شیوع بیماری های همه گیر همچون کرونا موضوع سلامت انسان را دوباره مطرح می کند و لذا براساس توصیه های پزشکی یکسری اقدامات پیشگیرانه و درمانی از جمله رعایت بهداشت انجام می شود.

دکتر عاشورنیا با بیان اینکه بحران ناشی از شیوع بیماری نیز ماهیت رفتار ضد زیست محیطی برخی از افراد را تغییر نمی دهد، گفت: کسانی که نسبت به محیط زیست خود بی مبالات هستند، نسبت به سلامت جامعه نیز هیچگونه مسئولیت پذیری ندارند و در زمان بروز بیماری های همه گیر این سوء رفتار را بیش از پیش نشان می دهند.

وی تمرکز متولیان حوزه بهداشت بر رفتارهای پیشگیرانه در جریان شیوع کرونا را ضامن حفاظت محیط زیست در درازمدت دانست و اضافه کرد: در شرایط بحرانی در حوزه سلامت انجام یکسری اقدامات اضطراری مانند استفاده از مواد شوینده و ضد عفونی کننده ها، ماسک و دستکش، داروها و... ضرورت دارد تا این موج فروکش کند.

عضو هیئت علمی پژوهشکده محیط زیست جهاددانشگاهی با تاکید بر لزوم توجه به پروتکل جمع آوری، ضد عفونی و امحای زباله های پزشکی و بیمارستانی به واسطه ماهیت آلوده کننده و غیر بهداشتی آن، خاطرنشان کرد: عدم توجه به تجمیع زباله های عفونی و خانگی ممکن است زمینه ساز بروز موج دوم همه گیری بیماری باشد.

وی یکی از معضلات زیست محیطی در زمان بروز بیماری های همه گیر را افزایش مصرف آب دانست و متذکر شد: استفاده بی رویه از آب موجب تولید فاضلاب بیشتر می شود و فاضلاب فرصت خوبی برای ادامه حیات میکروب ها و ورود شوینده ها و داروها در چارچوب تولید فاضلاب به منابع آب طبیعی است.

دکتر عاشورنیا با بیان اینکه در حال حاضر چاره ای جز رعایت اصول پیشگیرانه نداریم، عنوان کرد: پیشگیری و درمان دو رویکرد جوامع در مواجهه با بیماری هاست لذا پیشگیری انسان را از عواقب درمان بی نیاز می کند و در نهایت هزینه های مالی و جانی را کاهش می دهد.

این مدرس دانشگاه با یادآوری اصل «پیشگیری مقدم بر درمان است»، خاطرنشان کرد: پیشگیری، از آلودگی محیط زیست جلوگیری می کند. اگر انسان بهداشت فردی را رعایت کند و بیمار نشود، حجم زیادی از پسماندهای دارویی و عفونی را کاهش می دهد و این بار را از دوش محیط زیست بر می دارد.

وی کاهش تولید زباله را یک پیش نیاز در حفاظت از محیط زیست دانست و افزود: امروز که جامعه دچار بحران کرونا شده است، استفاده از مواد شوینده و ضد عفونی کننده افزایش یافته و مردم مرتب از ماسک و دستکش یکبار مصرف استفاده می کنند لذا در گام نخست باید برای استفاده از این مواد برنامه ریزی منظم داشته باشیم.

عضو هیئت علمی پژوهشکده محیط زیست جهاددانشگاهی خواستار استفاده از ماسک های پارچه ای قابل شست و شو شد و گفت: در شرایط بحرانی نیازمند مدیریت رفتار هستیم، یعنی می توانیم با پرهیز از حضور غیر ضروری در خیابان ها و معابر استفاده از دستکش پلاستیکی را به حداقل برسانیم.

این دکترای شیمی با بیان اینکه سیستم های مدیریت اجتماعی و فرهنگی و زیست محیطی در قرن ۲۱ به سمت آموزش از مدارس رفته است، یادآور شد: بسیاری از ناآگاهی ها و ناهنجاری های رفتاری مشاهده شده ناشی از فقدان آموزش صحیح در مدارس بوده است لذا باید با در نظر گرفتن محیط زیست به عنوان یک پیکره وسیع تر شامل جوامع انسانی، رفتار مسئولانه فردی را در شرایط و بحران هایی مانند بیماری های فراگیر فراموش نکنیم، زیرا حیات انسان به حیات طبیعت و محیط زیست وابسته است.

انتهای پیام