حامد اکرمی از محققان و پژوهشگر فرهنگی ابرکوه در این باره در گفت‌وگو با ایسنا، می‌گوید: در سال های بسیار دور و زمانی که در میان مردم هیچ گونه وسیله اطلاع رسانی و ارتباط جمعی وجود نداشت، فرا رسیدن ماه محرم و جمع کردن مردم برای برپایی آیین‌های عزداری به شیوه‌ای خاص در شهر ابرکوه انجام می‌شد.

وی اضافه می‌کند: هنوز چند روزی به آغاز ماه محرم مانده بود که سادات و بزرگان هر محله برای آگاهی مردم و به منظور حفظ حرمت این ماه، چهار مناره اصلی شهر را که در معرض دید عموم بود، سیاه‌پوش و به پرچم‌های عزای امام حسین(ع) مزین می‌کردند.

اکرمی خاطرنشان می‌کند: با مشکی‌پوش شدن مناره‌های «مسجد بزرگ آقا» در محله دروازه میدان، «مسجد محله گلکاران»، «مسجد جامع» در مرکز شهر و «حرم مطهر امامزاده احمد(ع)»، برخی صنوف که ارتباط مستقیم با مجالس شادی داشت، تعطیل یا بی‌رونق می‌شد و مردم از خرید و فروش برخی اقلام خوراکی همچون تخمه، شیرینی و غیره خودداری می‌کردند چرا که معتقد بودند این خوراکی‌ها مختص مجالس شادی است.

به گفته وی، در همین راستا عده‌ای از جوانان نسبت به نصب پرچم‌های عزای ماه محرم در کوچه و خیابان، حسینیه‌ها، مساجد و درب خانه‌ها اقدام و در برخی خانه‌ها که مختص روضه‌خوانی بود، پوش یا همان خیمه‌های بزرگ عزاداری را برپا می‌کردند.

این محقق ابرکوهی اظهار می‌کند: در سال‌های اخیر نیز ایجاد طاق نصرت برای خوشامدگویی به عزاداران در ورودی هر محله، راه اندازی ایستگاه‌های صلواتی برای پذیرایی از عزاداران در معابر و محل عبور هیئت‌ها، باز شدن واحدهای صنفی ارائه دهنده ابزار و ادوات عزاداری مانند طبل، زنجیر، سنج، شیپور و عَلَم، نشانه‌های فرا رسیدن ماه محرم است.

انتهای پیام