به گفته‌ي مسؤول پناهگاه‌هاي منطقه‌ي كلاردشت، هر سال فقط دو تا سه ميليون تومان براي جمع‌آوري و حمل زباله‌هاي كوهنوردان در «علم‌كوه» خرج مي‌شود كه هزينه‌ي آن را هم معمولا از ورودي كوهنوردان خارجي به اين منطقه تأمين مي‌كنند.

علي فرضي كه همه‌ي كوهنوردها و محلي‌ها، او را «علي‌دوست» صدا مي‌كنند، نزديك به 30 سال از عمرش را در منطقه‌ي علم‌كوه سر كرده و كوهنورد است. او مسؤوليت پناهگاه‌هاي منطقه‌ي كلاردشت را شامل سه پناهگاه «رودبارك» در ارتفاع 1600 متري،‌ «ونداربُن» در ارتفاع 2600 متري و «سرچال» در ارتفاع 3850 متري نيز برعهده دارد و مي‌گويد از سال 1375 پاك‌سازي علم‌كوه را آغاز كرده است. او اين روزها از رفتار برخي كوهنوردها شاكي است و از اين‌كه نه كوهنوردان و نه مسؤولان به مشكلات اين منطقه توجه نمي‌كنند، ناراحت است، براي همين درباره‌ي دردهايي كه «علم‌كوه» گرفتار آن‌ها شده است، با خبرنگار ايسنا گفت‌وگو كرد.

فرضي گفت: هر سال آخر شهريور يا مهرماه بيش از دو تا سه ميليون تومان براي جمع‌آوري زباله‌هاي علم‌كوه خرج مي‌كنيم كه تقريبا 20 تا 25 بار قاطر مي‌شود. هزينه‌ي اين كار هم بيشتر از حق ورودي‌هايي كه كوهنوردان خارجي مي‌پردازند، تأمين مي‌شود. مبلغ ورودي را هم فدراسيون كوهنوردي تعيين مي‌كند. اين اتفاق در ديگر كشورها و ارتفاعاتي، مانند نپال و آرارات هم رخ مي‌دهد.

وي ادامه داد:‌ در گذشته، يعني از سال 1375 از كوهنوردان ايراني هم 50 تومان حق ورودي مي‌گرفتيم؛ اما بعدها به‌خاطر اتهام‌هايي كه وارد كردند، اين حق ورودي را در سال 1388 حذف كرديم.

اين كوهنورد با اشاره به گلايه‌هايي كه برخي كوهنوردان از وضعيت امكانات در منطقه‌ي «علم‌كوه» دارند،‌ اظهار كرد: طوفان در بهمن‌ماه سال گذشته، سرويس‌هاي بهداشتي علم‌كوه را تخريب كرد، اين را بيشتر كوهنوردان مي‌دانند. پل «ونداربُن» را هم سيل خراب كرد. اين تخريب‌ها به‌خاطر حوادث طبيعي بودند كه اختيار آن هم با ما نيست.

وي ادامه داد: از تيرماه سال گذشته كه سيل، پل ونداربُن (در مسير حركت كوهنوردان) را خراب كرد، هيچ مسؤولي نيامد كه مسأله پيگيري كند تا همين چند وقت پيش كه استاندار، پيگير ماجرا شد.

مسؤول پناهگاه‌هاي كلاردشت همچنين به وضعيت مالي در اين پناهگاه اشاره كرد و افزود: كلاردشت در طول سال، بين 50 تا 70 كوهنورد خارجي دارد كه هريك 30 دلار ورودي مي‌دهند،‌ اين پول مگر چقدر مي‌شود كه آن را براي پاك‌سازي علم‌كوه و پناهگاه‌هاي آن و همچنين ساخت پل‌ و سرويس‌هاي بهداشتي خراب‌شده خرج كنيم؟!

فرضي همچنين گفت: ما هر سال بيش از دو ميليون تومان براي نگهداري پناهگاه‌هاي علم‌كوه با توجه به تخريب‌هاي ناشي از حوادث طبيعي و البته خسارت‌هايي كه برخي كوهنوردان در پناهگاه‌ها به بار مي‌آورند، هزينه مي‌كنيم. بيش از 1200 متر و تا ارتفاع چهارهزار متري علم‌كوه را هم لوله‌كشي آب كرده‌ايم. اكنون هم در حال پيگيري براي ايجاد مسير جايگزين براي راه‌هاي سيل‌زده هستيم.

او بيان كرد: ما از اداره‌ي منابع طبيعي مجوز گرفته‌ايم تا راه جديد را ايجاد كنيم، چون هر بار كه سيل مي‌آمد پل و راه‌هاي موجود را خراب مي‌كرد كه اين سبب اعتراض و نگراني كوهنوردان مي‌شد، اين كار براي ما حداكثر پنج ميليون تومان هزينه دارد.

فرضي از اين‌كه بودجه‌ي كافي ندارند تا نماينده‌اي را به‌شكل ثابت در پناهگاه‌ها نگه دارند، سخن گفت و ادامه داد: همه‌ي اين كارها را به‌سختي انجام مي‌دهيم.

او درباره‌ي كرايه‌ي حمل بار در اين منطقه كه به اعتقاد برخي كوهنوردان، انگيزه‌ي سوءاستفاده‌ي برخي افراد محلي شده است، اظهار كرد: در اين منطقه براي حمل بار هر كوهنورد خارجي نسبت به كوهنوردان داخلي، حدود 20 درصد اضافه گرفته مي‌شود. اين منطقه گردشگري است و اين پول، كمك حال مردم محلي است. آن‌ها براي خودشان كار مي‌كنند. ما به‌عنوان مسؤول پناهگاه‌هاي علم‌كوه حتا يك ريال از باربرها و وانت‌بارها كه وسايل كوهنوردان را جابه‌جا مي‌كنند، نمي‌گيريم. مردم محلي اين منطقه كار خاصي ندارند و زندگي‌شان را معمولا از همين راه‌ مي‌گذرانند.

فرضي همچنين از رفتار برخي كوهنوردان شكايت كرد و گفت: در نزديكي يكي از پناهگاه‌هاي علم‌كوه، محلي را براي ريختن زباله‌ها درست كرده بوديم؛ ولي زماني كه به آن منطقه مراجعه كردم، ديدم كوهنوردان زباله‌هاي‌شان را در همان پناهگاه گذاشته و حتا حاضر نشده‌اند تا چند متر پايين‌تر بيايند كه زباله‌ها را در محل مشخص‌شده بريزند. به اين ترتيب، پناهگاه‌ها آلوده و كثيف مي‌شوند و نفرات بعدي به ما اعتراض مي‌كنند.

او در ادامه با مقايسه‌ي دو منطقه‌ي «حصارچال» و «سرچال» در علم‌كوه كه به ترتيب محل گشت كوه‌روهاي معمولي و كوهنوردان حرفه‌يي است، بيان كرد: سالانه پنج تا هفت هزار نفر به منطقه‌ي «حصارچال» مي‌روند كه اتفاقا بيشتر آن‌ها، كوه‌روهاي معمولي هستند؛ ولي ما از اين منطقه حتا يك گوني زباله جمع نكرده‌ايم، در حالي كه از منطقه‌ي «سرچال» كه مقصد بيشتر كوهنوردان حرفه‌يي است تا 20 بار قاطر زباله جمع‌آوري كرديم، وقتي اين موضوع را به كوهنوردان مي‌گوييم، ناراحت مي‌شوند.

مسؤول پناهگاه‌هاي كلاردشت در ادامه‌ي سخنانش با اشاره به وضعيت تأمين سوخت در اين منطقه و خسارتي كه سيل سال پيش به گازوييل‌هاي مصرفي در اين پناهگاه‌ها وارد كرد، گفت: تيرماه سال پيش بر اثر سيل، بيش از 50 هزار ليتر گازوييل از بين رفت‌. در اين مدت به وزارت نفت،‌ شركت نفت و هر جايي كه مي‌شد، رو انداختيم، اما كمكي نكردند. دست آخر هم گفتند از بنزين ليتري 350 تومان استفاده كنيد، آن هم با اين شرايط بودجه كه ما داريم.

فرضي در پايان سخنانش افزود: ما از كوهنوردان توقع داريم وقتي اعتراض مي‌كنند، تمام اين مشكلات را هم در نظر بگيرند.

انتهاي پيام