یک محقق «موسسه تحقیقات و علوم پزشکی PSG» در هند، نوعی لنز تماسی زیست‌تجزیه‌پذیر تولید کرده که نویددهنده درمان آب‌سیاه است.

به گزارش سرویس علمی ایسنا، در حالی که لنزهای نوری فراوانی برای بیماران مبتلا به آب‌سیاه وجود دارد، این ابزارها معمولا زیست‌تجزیه‌پذیر نیستند.

دکتر «مریدولا پی. منون» به تازگی نوعی نانوحامل ارائه داده که در محیط آزمایشگاه در پلیمر وینیل شفاف حل شد و محلول نهایی به نوعی ورقه لنز نازک تبدیل شد.

این نانوحامل، حامل دارویی موسوم به acetazolamide برای آب‌سیاه است و زمانی که لنز تماسی حاصل در تماس با اشک‌های چشم قرار می‌گیرد، شروع به تجزیه‌ کرده و دارو را در چشم پخش می‌کند. گفته می‌شود، این پلیمر که از نانومواد ساخته شده، ظرف 45 دقیقه تجزیه می‌شود.

در حال حاضر، داروهایی در شکل قطره چشم برای آب‌سیاه وجود دارند اما آن‌ها اغلب با پلک‌زدن بیمار، از چشم بیرون می‌ریزند. در این حالت، 70 تا 80 درصد دارو از دست می‌رود و کارآیی آن کاهش می‌یابد.

نانوحامل جدید، در واقع نوعی پلیمر الیگوساکارید بوده و دکتر منون شکل داروی موجود در آن را از آب‌گریز به دوستدار آب تبدیل کرد.

پس از بهینه‌کردن پارامترهایی مانند دما، تراکم دارو و زمان تجزیه پلیمر، این محقق لنز جدید را تولید کرد و آزمایشات، ماندگاری داروی اعمال‌شده به چشم توسط آن را سه ساعت نشان دادند.

انتهای پیام